سختی مؤثر دیافراگم در تراز پدیوم و تأثیر آن در نتایج تحلیل و طراحی
...
🔺پدیده برش معکوس یا Backstay Effect معمولاً یکی از آیتم‌های تعیین‌کننده در طراحی سازه‌های بلندمرتبه محسوب می‌شود. پدیده برش معکوس زمانی اتفاق می‌افتد که سازه دارای یک هسته بتنی یا مجموعه دیوارهای داخلی بوده و در طبقات زیرزمین که سطح زیربنا سازه بیشتر شده و همچنین از دیوارهای حائل بتنی پیرامونی با سختی بالا استفاده شده است، به وجود می‌آید. پدیده برش معکوس در طراحی دیافراگم و دیوارهای برشی بسیار مهم و تعیین کننده است. برای پیگیری بیشتر می‌توانید به کتاب‌های مرجع مراجعه نمایید.
🔺اما نکته مهمی که در این پست به آن پرداخته می‌شود، بحث آنالیز حساسیت برای برداشت نتایج و انجام طراحی دیافراگم و دیوارهای برشی در ترازهای زیرزمین است. از مدل‌های ریاضی بسیار ساده می‌توان به این نتیجه رسید که دو آیتم سختی دیوارها و دیافراگم تراز پدیوم و همچنین میزان سختی اتصال پایه دیوارها به فونداسیون در نتایج تحلیل این سیستم‌ها بسیار تأثیرگذار هستند. بنابراین آنالیز حساسیت بر روی این سیستم‌ها اکیداً توصیه شده است.
🔺درشکل ضمیمه که از کتاب طرح لرزه‌ای سازه‌های بتنی J.Moehle برداشت شده است، برای سختی‌های مختلف دیافراگم در تراز پدیوم، میزان برش در دیوارها تحت زلزله‌های یکسان گزارش شده است. همان‌طور که واضح است، تغییر سختی دیافراگم در تراز پدیوم بسیار در میزان برش وارده به دیوارها تأثیر داشته است.
🔹اگرچه آیین‌نامه‌ها طراحی سازه‌های بتنی دراین‌باره هیچ بحثی به میان نیاورده‌اند، اما انجمن سازه‌های بلند لس‌آنجلس (LATBSDC2020) دراین‌باره مطابق توضیحات ارائه شده، برای انجام آنالیز حساسیت توصیه‌هایی کرده است. همان‌طور که در شکل ضمیمه ارائه شده است، مطابق این نشریه، بهتر است از دو فایل با سختی‌های گفته شده برای دیافراگم‌های تراز پدیوم و پایین‌تر در کران بالا UB و کران پایین LB سازه تحلیل و بررسی شود و بحرانی‌ترین وضعیت برای طراحی دیافراگم و دیوارهای برشی در تراز پدیوم و پایین‌تر در نظر گرفته شود.
